#อ่อนแอ #ว้าเหว่ #ที่พึ่ง
“นับถือสารพัดจะนับถือ คนไทยเรา เพราะว่ามันยังอ่อนแออยู่
คนที่อ่อนแอ มันก็คอยหวังพึ่งผู้อื่น หวังพึ่งสิ่งอื่นเรื่อยๆ ไป
ตอนเด็กมันก็พึ่งพ่อพึ่งแม่
เรียนหนังสือใหม่ๆ ยังไม่ถึงวัยรุ่น มันก็พึ่งครู
พอเป็นวัยรุ่นมันก็ไปพึ่งเพื่อน พากันไปทำดีบ้าง ทำชั่วบ้าง
โตขึ้นมามีแฟนก็พึ่งแฟน
ต่อไปก็มีลูกมีหลาน ก็พึ่งอันโน้น พึ่งอันนี้ไปเรื่อย
เลี้ยงแมวก็พึ่งแมว เห็นแมวแล้วมีความสุข มีแมวเป็นสรณะ
อยู่กับแมวแล้วมีความสุขอะไรอย่างนี้
ใจมันต้องเกาะเกี่ยวอะไรสักอย่าง 2 อย่าง ไม่อย่างนั้นมันว้าเหว่
ใจมันยังไม่มีธรรมเป็นที่เกาะเกี่ยว
ถ้าใจมีธรรมเป็นที่เกาะเกี่ยว
คำว่าเงียบเหงาว้าเหว่ ไม่มีในสารบบ
มันอยู่ด้วยตัวของตัวเองได้”
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
8 มิถุนายน 2567
ติดตามข่าวสาร อ่านพระธรรมคำสอน และดาวน์โหลดไฟล์เสียง
เว็บไซต์ทางการ: dhamma.com
dhammateachings
dhammadotcom
line.me/ti/p/~@dhammadotcom
ปฏิทินแสดงธรรม
www.dhamma.com/calendar/
แผนที่เดินทางไปวัด
goo.gl/maps/Abb5nS95um62